Czy każdy gatunek kaczki nadaje się do hodowli?

Chociaż istnieje blisko kilkaset gatunków kaczek, to w praktyce największą popularnością cieszą  się zaledwie niektóre z nich. Jest to szczególnie zauważalne w Polsce, ponieważ rodzimi producenci sięgają najchętniej po kilka ras ogólnoużytkowych oraz typowo mięsnych. W niniejszym artykule przyglądamy się tym gatunkom kaczek, które można najczęściej spotkać na polskich hodowlach.

Ulubieniec polskich hodowców, czyli kaczka pekin

Kaczki pekin, jak sugeruje zresztą sama nazwa, pochodzą z Chin oraz stanowią rasę ogólnoużytkową. Oznacza to, że ptaki tego gatunku nadają się zarówno do produkcji jaj, jak i mięsa – osobniki odznaczają się optymalną nieśnością oraz dobrym umięśnieniem. Na wstępie warto również dodać, że kaczki pekin dzielą się na dwie odmiany, tj. amerykańską oraz angielsko–niemiecką. Przedstawiciele obu podtypów zasadniczo różnią się wyłącznie kolorem upierzenia.

Kaczki pekin cieszą się w Polsce sporą popularnością, ponieważ stanowią rasę szybko dojrzewającą i są doskonale przystosowane do niezbyt korzystnych warunków środowiska. Osobniki tego gatunku są szczególnie pożądane do produkcji mięsa – kaczęta rosną bowiem niezwykle szybko i już w wieku 9 tygodni osiągają masę w okolicach 2,5 kg. Pekiny odznaczają się przy okazji stosunkowo wysoką wydajnością rzeźną, która wynosi około 63%.

Kaczki pekin radzą sobie równie dobrze pod kątem nieśności. Samica jest w stanie wyprodukować około 150 jaj o masie 75-80 g w czasie jednego sezonu. Niestety, mały popyt na kacze jaja sprawia, że polscy hodowcy niezwykle rzadko decydują się na taki profil działalności – dodaje specjalista reprezentujący firmę Bio Eggs, dystrybutora urządzeń do hodowli drobiu.

Kaczka piżmowa – wydajna i mało wybredna

Ten gatunek wywodzi się z Ameryki Południowej i został przywieziony do Europy w XVI wieku przez Hiszpanów oraz Portugalczyków. Na przestrzeni kolejnych stuleci ptak szybko rozpowszechnił się na niemal całym starym kontynencie. Co sprawiło, że piżmówki zdobyły taką popularność? Głównym powodem jest duża zdolność przystosowywania się do różnych warunków środowiska – kaczki piżmowe nie są szczególnie wybredne i dobrze wykorzystują nawet niskojakościowe pasze.

Na tym zalety piżmówek się wcale nie kończą. Przedstawiciele tego gatunku, podobnie jak pekiny, mają też bardzo dobrą nieśność. Co prawda samice dość późno uzyskują dojrzałość płciową, jednak podczas przeciętnego sezonu produkują do nawet 180 jaj (o masie sięgającej 80 g). Co więcej, kaczki piżmowe znoszą dużo zapłodnionych jaj, co w praktyce eliminuje konieczność zakupu piskląt od innych hodowców.

Kaczki piżmowe nadają się oczywiście także do użytku mięsnego. Kaczory w wieku zaledwie 8 tygodni osiągają imponujące 3 kg masy ciała, z kolei po upływie kolejnych 14 dni osobniki potrafią ważyć nawet 4 kg. Tak duży przyrost wymaga oczywiście zastosowania odpowiednio zbilansowanej diety. Piżmówki są wykorzystywane nie tylko do produkcji tuszek, ale także stłuszczonych wątróbek (dotyczy to jednak przede wszystkim mieszańców).

Mulardy, czyli niezwykle popularna krzyżówka

W tym momencie warto wspomnieć o mieszańcu, który powstaje ze skrzyżowania opisanych wcześniej kaczek pekin oraz kaczorów piżmowych. Mulardy, bo o nich mowa, dziedziczą większość najlepszych cech po swoich rodzicach – zwłaszcza, jeżeli mowa o szybkim uzyskiwaniu dojrzałości rzeźnej. Tzw. kaczo-gęsi są dzięki temu wykorzystywane przede wszystkim w intensywnej produkcji tuszek. W niektórych krajach azjatyckich mulardy przeznacza się też do pozyskiwania stłuszczonych wątróbek.

Kaczki rouen

Alternatywą dla pekinów oraz piżmówek są kaczki rouen. Ta wywodząca się z Francji rasa jest użytkowana przede wszystkim w kierunku mięsnym – przemawia za tym masywna budowa ciała oraz doskonałe umięśnienie tych ptaków. Samice tego gatunku nie nadają się do produkcji jaj, ponieważ odznaczają się bardzo niską nieśnością, która wynosi około 60-100 sztuk w czasie jednego sezonu. Tak słabe wyniki produkcyjne wynikają najprawdopodobniej z wyselekcjonowania kaczek rouen pod kątem użytkowości mięsnej, a nie rozpłodowej.

Dorosłe kaczory osiągają masę nawet 5 kg, dlatego rasa rouen jest uznawana za tzw. ciężką. Wśród najważniejszych zalet tego gatunku należy wymienić m.in. optymalną wydajność rzeźną, niezbyt duże wymagania żywieniowe oraz całkowite uniezależnienie od środowiska wodnego. Niestety, wrażliwość na niekorzystne warunki otoczenia, a także stosunkowo późne osiąganie dojrzałości płciowej sprawia, że kaczki rouen nie nadają się do chowu w systemie intensywnym.